Κανείς δε γνωρίζει πώς συνέβη η καταστροφή, γιατί κανείς πια δεν έχει μνήμη. Σε μια έρημη και κατεστραμμένη πόλη, μια γυναίκα βαδίζει ολομόναχη. «Ο κόσμος μας είναι ένας τάφος που στα ερείπιά του είναι θαμμένος ο φόβος και ο τρόμος μας». Προσπαθεί να διασχίσει την απαγορευμένη ζώνη. Παντού παραμονεύουν παγίδες και η Πρωινή Περίπολος την παρακολουθεί. Οι μηχανισμοί της πόλης λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Ηλεκτρονικές φωνές καλούν τους ανύπαρκτους πολίτες να εγκαταλείψουν την πόλη.
Το σύστημα επικοινωνίας δουλεύει, οι κινηματογράφοι προβάλουν ταινίες, οικεία πρόσωπα μιας περασμένης εποχής γεμίζουν τις τηλεοπτικές οθόνες. Ένας άντρας, από τους λίγους επιζώντες, που τώρα φρουρεί την πόλη, εμφανίζεται ξαφνικά κοντά της. Εκείνη αφήνει να εννοηθεί ότι θέλει να πάει στα Δυτικά, όπου λέγεται ότι υπάρχει η θάλασσα. Αυτός θα της πει ότι κανείς δεν γύρισε για να πει αν όντως υπάρχει η θάλασσα στα Δυτικά. Ξεκινούν μαζί την πορεία. Θα πλησιάσουν ο ένας τον άλλον, θα προσπαθήσουν να θυμηθούν το παρελθόν. Θα ξετυλίξουν μαζί το κουβάρι της μνήμης που μπλέχτηκε στη διάρκεια ενός ολέθρου.
30/3 /2015 20:30
Πρωινή Περίπολος / Νίκος Νικολαΐδης, 1987
Οι προβολές γίνονται σε συνεργασία με την Κινηματογραφική ομάδα του Εναλλακτικού πολιτιστικού Εργαστηρίου Κέρκυρας
Facebook
Twitter
Instagram
RSS